Events

In 789 heeft Karel de Grote het zogenoemde Gregoriaans tot standaard verheven voor de liturgische zang van de kerken in zijn rijk. Dat leidde tot het geleidelijk verdwijnen van tot dan toe bestaande repertoires. Een deel daarvan is bewaard, veel is verloren. De liturgische zang van het Iberisch schiereiland bungelt daar zo'n beetje tussen in. Daarvan kunnen we nu nog slechts een dertigtal gezangen zingen.

Toch is vrijwel het volledig Mozarabisch repertoire bewaard in zogenoemde adiastematische neumen. Zonder andere bronnen kunnen we die alleen niet lezen. Die andere bronnen zijn nooit gevonden en hebben vermoedelijk ook nooit bestaan. Wetenschappers noemen dit een van de grootste drama's van de middeleeuwse muziekgeschiedenis. Maar in feite is er niemand die zich met een reconstructie van het repertoire bezig houdt. Maessen is van mening dat het vrij eenvoudig is om semi-automatisch "meest verwante melodieën" te produceren.

De workshop heeft vier onderdelen:
1. Inleiding in de problematiek, met voorbeelden.
2. Lezen van adiastematische neumen.
3. Schets van de reconstructie methode.
4. Instuderen van enkele gereconstrueerde gezangen, met een kritische reflectie.